ZAKLĘCIE |
Żeby choć pejzażem w pamięci, czy smugą wspomnienia, było to czego nie będzie, ani nie ma teraz. Żeby ten ktoś, kto mógłby nim być, przyszedł we śnie chwilą, cieniem był. I choć wiatrem na policzku, czy kroplą na skroni, stało się to, czego nie mogę już dogonić. 09.10.2004
|
Newsletter |
---|
Dopisz swój e-mail, będziemy Cię powiadamiać o nowych wierszykach na stronie! |
Ostatnio dodane |
---|
Najczęściej czytane |
---|